Σταθμός 2ος
Πέντε χρόνια μετά τη κυκλοφορία της πρώτης του δισκογραφικής δουλειάς, ο Κώστας Λεμονίδης παρουσιάζει το νέο του CD με τίτλο “Σταθμός 2ος”. Ένας ενδιαφέρον συνδυασμός ροκ κομματιών και folk μπαλάντων. Το νέο CD περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια σε μουσική Κώστα Λεμονίδη και στίχους γραμμένους από τον ίδιο και φίλους του.
Το 2004 είχε κυκλοφορήσει το πρώτο του cd με τίτλο “κάπως αμήχανα”… Χρειάστηκε να περάσουν 5 ολόκληρα χρόνια για να δούμε το δεύτερο album του Κώστα Λεμονίδη, το οποίο κυκλοφορεί ξανά από ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία. Ο “Σταθμός 2ος” φανερώνει έναν Κώστα Λεμονίδη που έχει ξεφύγει από την …“αμηχανία” του πρώτου cd, οι συνθέσεις του είναι πιο κατασταλλαγμένες κι οι μουσικοί του ορίζοντες πιο σαφείς. Το cd το άκουσα πολύ ευχάριστα σχεδόν σε όλη τη διάρκειά του και κάποια τραγούδια κέρδισαν γρήγορα το ενδιαφέρον μου. Επιτρέψτε μου να δανειστώ τους στίχους του ίδιου του Κώστα Λεμονίδη από το τραγούδι του “τυπάκος καλών προθέσεων”…
Ένα τραγούδι, ξεκίνησα να γράφω.
Λέξεις, φράσεις σκορπισμένες σε χαρτί.
Δε θέλω νόημα βαθύ να περιγράψω.
Είναι απλώς μια μελωδία από Μι…
Αυτοί ακριβώς οι στίχοι σηματοδοτούν σε μεγάλο βαθμό το περιεχόμενο αυτής της δουλειάς. Ενώ το στιχουργικό κομμάτι του cd φαίνεται να είναι για μια ακόμα φορά ο αδύναμος κρίκος, κυρίως λόγω της απλότητας του (“δε θέλω νόημα βαθύ να περιγράψω”), από την άλλη αν το δεις από διαφορετική οπτική γωνία, τα στιχάκια του μπορούν εύκολα να γίνουν κτήμα σου, δεν θα σε κουράσουν για να τα καταλάβεις και να τα εμπεδώσεις, ενώ περιγράφουν με λιτό τρόπο στιγμές που όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε ζήσει και αισθανθεί. Λόγια έχουν γράψει εκτός από τον ίδιο τον Κώστα Λεμονίδη και οι Ελένη Τζιαμουράνη (track 2), Αγνή Παλαντζά (5,8,12), Αθανασία Πανταζίδου (9) και Ελένη Γελαδάρη (11). Αυτό όμως που ξεχωρίζει στο album είναι οι μελωδίες που …πράγματι αρχίζουν από “μι” και αυτό …κεφαλαίο! Πρόκειται για ένα πολύ μελωδικό album, τόσο στις up-tempo όσο και στις πιο “χαλαρές” στιγμές του. Οι κιθάρες παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο και ο ήχος συχνά “γλυστράει” από τις μπαλάντες και τη pop, σε πιο ξεκάθαρα rock ακούσματα.
Γενικά πρόκειται για έναν δίσκο που άκουσα με πολύ ενδιαφέρον και έχει σαφώς περισσότερο …“στοκ έμπνευσης” από το προηγούμενο cd του Λεμονίδη και συνεπώς και μεγαλύτερη διάρκεια και αντοχή στο χρόνο. Μένει να δούμε αν θα τύχει καλύτερης μεταχείρισης από τα media σε σχέση με το “Κάπως αμήχανα” που είναι σαφές πως αδικήθηκε…
Highlights:
.. Υπάρχει ένας διάχυτος ερωτισμός στο album που όμως δεν μεταφράζεται με …“ανόρεχτες μπαλάντες” και βαθυστόχαστους συλλογισμούς, αλλά μέσω της μελωδικότητας ακόμα και των πιο δυναμικών συνθέσεων …
Ένθετο CD:
12σέλιδο, όμορφο σχεδιαστικά και με τους στίχους των τραγουδιών.
Ξεχωρίσαμε:
“Μαύρα μάτια”, “Κάτι”, “Ψυχή μου ποιος”, “Είμαι εδώ”, “Ο άλλος σου εαυτός”, “Πες μου τι είδες”…
Επισκεφθείτε τη σελίδα του άλμπουμ “Σταθμός 2ος”.