Σταθμός 2ος
Μια και απομακρύνθηκε – για την ώρα; – από την τζαζέ χαλαρότητα του “Κάπως Αμήχανα” (α 305), δεν είναι κακή βάση οι Dire Straits για ακουστικές ροκ μπαλάντες με λυρικό ταμπεραμέντο – κι ας του ξεφεύγουν σε σημεία κατά Φάμελλο μεριά…
Μια και απομακρύνθηκε – για την ώρα; – από την τζαζέ χαλαρότητα του “Κάπως Αμήχανα” (α 305), δεν είναι κακή βάση οι Dire Straits για ακουστικές ροκ μπαλάντες με λυρικό ταμπεραμέντο – κι ας του ξεφεύγουν σε σημεία κατά Φάμελλο μεριά…
Υπάρχει ένας διάχυτος ερωτισμός στο album που όμως δεν μεταφράζεται με …“ανόρεχτες μπαλάντες” και βαθυστόχαστους συλλογισμούς, αλλά μέσω της μελωδικότητας ακόμα και των πιο δυναμικών συνθέσεων …
read more
Γενικά σε μία εποχή που όλοι κινούνται στα άκρα μεταξύ της εμπορικής και της underground μουσικής ο Κώστας Λεμονίδης μας προσφέρει μία μουσική αναπνοή, κρατώντας απόσταση και από τα 2 άκρα. Προτείνει έναν ήχο και τρόπο έκφρασης, ο οποίος ναι μεν είναι προσιτός προς ένα ευρύτερο ακροατήριο, αλλά δεν κατρακυλάει και στον βούρκο της εμπορεύσιμης μουσικής.
Ζωντάνια, ειλικρίνεια και λόγια που δεν περνάνε από φίλτρο. Συνεντεύξεις που διαβάζεις ευχάριστα για την αυθεντικότητα τους. Ας ταξιδέψουμε λοιπόν με τον Κώστα που σε λίγο καιρό κυκλοφορεί το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ.